Nalan, delice sevdiği eşini bir kazada kaybedince başarılı bir ebeveyn ve gazeteci olmak adına kendini büyük bir mücadele içinde bulur. Ama bir gün, yaşam yolculuğunu vaktinden evvel tamamlayacağını öğrenir ve oğluna, en sonuncusunda büyük sırrını da açıkladığı bir dizi mektup yazar. Yakın arkadaşına emanet ettiği mektuplar, her doğum gününde Mert’e teslim edilecektir.

Başarılı gazeteci Lütfiye Pekcan’ın ikinci romanı Oğluma Mektuplar. Roman uzun bir dönemi kapsayan doğrusal zaman anlatımıyla yazılmış. Okurken aceleye gelmiş duygusu yarattı bende. Bir an evvel sonuca varmak isteyen yazar, Mert’in on ikinci yaşından yirmi altıncı yaşına kadar uzanan hikayede adeta fişek hızıyla ilerlemiş. Romanın her bölümünü, bir önceki bölümden tahmin edebilmek hikayeyle ilgili beklentilerimi örseledi. Nalan’ın arkadaşı Mehtap’ın her yıl Mert’e ilettiği mektuplar adeta birer hayat kullanım kılavuzu niteliğinde. Nalan güçlü bir öngörü ve sezgiyle oğlunun her yaşta nelerle karşılaşacağını biliyor ve okur yerine şaşıran Mert oluyor.

Son yıllarda okuduğum, bilindik ve sevilen şarkılarla örülmüş kitaplara bir örnek de Oğluma Mektuplar. Yazarın müziğe düşkünlüğünü sahneler arasına yerleştirdiği atmosfer yaratıcı ve duygu güçlendirici şarkı sözlerini de eklemesinden anlıyoruz.

Yine hikaye içinde yazarın kendi şiirleri olduğunu düşündüğüm birkaç şiir de yer alıyor.

Beni anlatıdan daha çok romanın gerçek hikayeden esinlenerek kaleme alınmış olması etkiledi. Günlük hayatın hay huyu içinde etrafımızda süregelen yıkıcı olayları fark edemiyoruz. Ya da insanların yaşadıkları, içine düştükleri girdabın büyüklüğünü tahayyül edemiyoruz. Hatırlamak bâbında okunabilir.