GERGEDAN – Mine Söğüt

Mine Söğüt, yeryüzünün gerçek tanrılarından biri olduğuna inandığı gergedanı öykülerinin baş köşesine oturtmuş. Görünüşü kadar kötü değil aslında gergedan. Aksine otçul bir hayvan ve kendisine bir saldırı sezinlemediği müddetçe de saldırmayan zararsız bir hayvan. Oysa biz Mine Söğüt’ün öykülerinde tüm canlılara, dünyaya zarar veren insanı görüyoruz. Gergedan ise bir köşeden, kınayan masum gözlerle izlemekle yetiniyor.

Günümüz Türkiye’sinin ağır meselelerini, yıllarca kişiliğini harmanlayan Marquez, Saramago, Kafka, Passolini, Lanthimos, Cemal Süreya gibi sanatçılardan alıntılarla işlemiş.

Gotik bir anlatımla yazılan acılı hikayeler hepsi. Okumak için dirençli bir psikoloji lazım.

SESSİZ GECE YAZILARI – Nebil Özgentürk

Nebil Özgentürk’ün okurken, gezerken kısacası “yaşarken” aldığı notlardan oluşan başucu niteliğindeki kitabını çok sevdim. Kitap, hayranı olduğu Ara Güler için yazdığı bir yazı ile başlıyor ve büyük üstada atfedilmiş. Atilla Ilhan’ın 16 yaşındayken Nazım Hikmet’in bir şiirinden alıntıyla hayran olduğu kıza yazdığı aşk mektubunun, solculukla yargılanmasına sebep olduğunun hazin öyküsünü, Nazım Hikmet’in Mümtaz Osman adıyla film senaryoları yazdığını ve daha nice enteresan bilgiyi bu güzel kitaptan öğrendim.