Evet, ufukta Italyancıklarım göründü.

Yarın 40 kişilik bir Italyan şirket grubu geliyor. Pazara kadar onları pışpışlayıp, pamuklara sarıp sarmalayıp bolca şımartacağız. Amaç ülkemizden unutamayacakları anılarla geri dönsünler.

1986 ya da ’87’de, henüz lise  öğrencisiyken turizm acentasında serbest zamanlı çalışmaya başladım. Gelen şirket gruplarına hotelde hosteslik yapardım. Çuvallarla anı biriktirdim. Yazsam kitap olur 😎 İtalyanlar iyidir, hoştur, arayı biraz iyi tutsanız itiraf etmekten kaçınmazlar, biraz da boştur. Cehalet seviyesinin çok düştüğünden yakınırlar. Haklıdırlar. Pek çoğu kitap okumaz, evlilik programlarına, dizilere, özellikle Türk dizilerine pek düşkündürler. Ama rönesansı yaratmış, onunla yaşamış bir neslin torunları olduklarından ince bir zevke sahiptirler. Keyif insanıdır Italyanlar. Büyük masalarda toplanır, yer, içer, şarkılar söyler, az çalışırlar. Erkekler kıskanç zevcelerinden çekinir, kadınlar dominant olmalarına rağmen işlerine geldiğinde ‘Ben bilmem kocam bilir’ deyip işin içinden çıkarlar. Erkekleri çapkındır. Bir dönem Italyan erkeklerinin yakışıklılığı dillere destandı. Sınır kapılarında Italya’ya giriş yapan turist kadınlarının yüreğini hoplatmayı, hiç çaba sarfetmeden, bilirlerdi. Şimdi nerdeee? Gözüm gönlüm açılsın diyorsunuz ama yok açacak kimse yok. Maalesef görsel ışığı sönmekte ülke insanlarının.

Istisnalar kaideyi bozmaz. Çok Italyan arkadaşım var. Hepsi çok kıymetli, çok misafirperver, sıcak, esprili. Onlar da millet olarak eksiklerini biliyorlar. Hatta bazılarının kendi kendini tiye alma gibi oldukça objektif yaklaşımı da vardır.

Bakalım Napolili bu grup nasıl çıkacak? Eh onlar Güney Italya’nın, hatta Italyan liginin parlayan yıldızı ☺️

Iki gün sonra durumum ne olur, yazacak enerjim kalır mı, yoksa hepsini Italyan dostlara mı kaptırırım bilmiyorum. Az öz birkaç satır durum bildirisi yaparım.

San Remo Müzik Festivali ile büyüyen bir Italya ve Italyan hayranı olarak çok sevdiğim bir parçayla sağlıcakla kalmanızı diliyorum.